چرا کتاب روان‌شناسی اخبار جعلی؟

کتاب روان‌شناسی اخبار جعلی کتابی جالب، ابتکاری و مهم در مورد یک مسئله اجتماعی بسیار قابل توجه است. اخبار جعلی در سال‌های اخیر مورد بحث و جدال عمومی قرار گرفته است. اما فاقد تحلیل علمی مناسبی از این پدیده است. مشارکت کنندگان در این کتاب عالی محققانی در سطح جهانی هستند که تجزیه و تحلیل دقیق فرایندهای روان‌شناختی مربوط به تولید انتشار تفسیر اشتراک و پذیرش اخبار جعلی را ارائه می‌دهند. مطالعه این کتاب باید برای همه علاقمندان به امور عمومی و به‌ویژه دانشجویان محققان متخصصان کاربردی در علوم اجتماعی امری ضروری باشد.

اخبار جعلی و تاثیر آن در جامعه

طبق تحقیقات پیو، فیسبوک و توییتر به سرعت در حال تبدیل شدن به منابع اصلی اطلاعات علمی و پزشکی هستند، بنابراین، علم کذب و غیر‌واقعی وقتی به صورت آنلاین از طریق شبکه‌های اجتماعی و گاهی توسط رسانه‌های خبری به اشتراک گذاشته شود، به تهدیدی واقعی برای سلامت جامعه تبدیل می‌شود. مشکل اصلیِ به اشتراک گذاری در شبکه‌های اجتماعی این است که ردیابی و تصحیح آنها بسیار دشوارتر است.

هزاران سال است عوام فریبان بر این امر واقفند که حقیقت می‌تواند از طریق تکرار مکررِ دروغ ایجاد شود – تحقیقات تجربی از شهود عوام‌فریب پشتیبانی می‌کند.

اگر خوانندگان روزنامه مطلبی را در چندین روزنامه مشاهده کنند، حتی اگر همۀ روزنامه‌ها صرفاً به یک مصاحبۀ واحد با یک سخنران متکی باشند، از صحت گزارش آن اطمینان بیشتری خواهند یافت.

چنین یافته‌هایی حاکی از آن است که تکرار مکرر صدای بخشی از یک سخنرانی یا مصاحبه در اخبار تلویزیون هم می‌تواند پیام را چنان با گوش‌هایمان آشنا کند که محبوبیت و حقیقت ادراک شدۀ آن را افزایش دهد.

این موضوع به شبکه‌های اجتماعی هم مربوط می‌شود. جایی که یک پیام مرتباً از طریق دوستان و دوستانِ دوستان دیده می‌شود و همه آن را مجدداً منتشر می‌کنند. که در نتیجۀ آن افراد زیادی در شبکه‌های اجتماعی در معرض آن قرارمی‌گیرند.

اگرچه دروغ‌پراکنی به طور واضح پدیدۀ جدیدی نیست. اما با ظهور اینترنت، به مسئله بسیار جدی‌تری تبدیل شده است.

امکان ارتباط فوری و ناشناس، اینترنت را به وسیله‌ای ایده آل برای فریب تبدیل می‌کند. شاید جای تعجب نباشد که دروغ‌پراکنی معمولاً توسط فعالان مختلف، از جمله برخی دولت‌ها برای تأثیرگذاری بر افکار عمومی استفاده می‌شود.

برای مثال، حدود ۴۷ میلیون کاربر توییتر (تقریباً ۱۵%) ربات هستند و بسیاری از این ربات‌ها برای گسترش هدفمند اطلاعات سیاسی، به ویژه در زمان مبارزات انتخاباتی استفاده می‌شوند.